Als ik 's morgens wakker word, en ik kan het leven niet meer aan.
Dan moet ik mezelf ertoe dwingen, gewoon verder te gaan.
Maar ik ga er langzaam aan kapot, want ik bezit geen kracht meer
Om op vragen antwoord te geven, antwoorden die men van mij verwacht.
Ik luister naar de radio,zie dingen op tv, en met de de kennis die mij gegeven is,
kan ik daar met mij verstand niet bij, de mensen zeggen je moet er mee leren leven.
Wat moet ik toch beginnen, kan ik hierna verder gaan,dan sluit ik mijn ogen maar, en
wacht af wat er gaat gebeuren.
Want er breekt toch steeds weer een nieuwe morgen aan.
Anton Staal.
1 opmerking:
Lang gewacht en daar stond er weer
een,een nieuw gedicht.
Ik heb er veel aan.
Dank u wel meneer staal.
Wacht weer op de volgende.
Piet de wild, uit zeist
Een reactie posten