RIA EN HAAR GEDACHTEN

De dood hoort bij het leven...ja toch, zij kan daar maar geen vrede mee hebben, je word geboren om weer dood te gaan, aldus Ria.

Ik ken iemand die daar al zo'n beetje haar hele leven mee bezig is,ze doet heel wijnig, want ze zegt ik ga toch dood, ze is gezond maar dat maakt haar niet uit.
Haar motto is dan ook leef je leventje maar uit, maak je niet druk want je gaat....
De lichamelijke aftakelingeng vind ze vreselijk,en de kans op een ernstige ziekte maakt haar soms bijna gek, ze heeft het immers om haar heen al genoeg zien gebeuren.

Dat komt er ook nog bij met het ouder worden verliest je alles om je heen, je ouders, je fam
je vrienden, en kennissen, iedereen, of jij zelf.
En hoe zal je gaan een lijdensweg, ernstige ziektes, je word hier niet vrolijker van, en zij is daar dag en nacht over aan het denken.
Zij is bang voor het leven, en toch ook zeker wel voor de dood, zij is nooit vrolijk want waarom
met zulke vooruit zichten kan een mens toch niet vrolijk zijn,want er staan je vreselijke dingen
te wachten.

Heel soms heeft ze een beetje lol in haar leven, maar dat is weer vlug over, want dan komen die gedachten weer.
Twee keer heeft ze geprobeerd om uit het leven te stapen,omdat ze niet meer dufte te leven
het was te angstig, het mislukte .
Nee Ria zal haar miserabelige leven uit moeten leven.., met al haar ansten, tot dat zij echt aan de beurt is om haar rust te krijgen

redactie, wij kennen haar, en zij wide dat we haar Ria noemden...